Operatie geslaagd, patiënt overleden

Bureaucratie, regelgeving, formulieren; volgens de regels wordt de cliënt perfect geholpen maar hoe is de praktijk?

De aanvraag van zorg is in ernstige mate gebureaucratiseerd waardoor zaken op papier in orde lijken. Er wordt echter te weinig meer gekeken naar de individuele situatie van zorgvragers. De nadruk ligt op de controle van alle formulieren, documenten en het werken volgens richtlijnen en protocollen. Dit wordt zo belangrijk gemaakt dat de zorgvrager uit het oog wordt verloren. Voor het verlenen van goede zorg is het belangrijk om te bedenken wat het doel is van je handelingen. Vanuit welke essentie werk je, moet alles op papier kloppen of gaat het erom dat een zorgvrager zo snel mogelijk de juiste zorg kan krijgen?

Ten eerste werkt het invullen van allerhand formulieren vertragend.

Voorbeelden uit de praktijk

Centrum Indicatiestelling Zorg, (C.I.Z.) medewerkster:  "Voor het voltooien van de aanvraag van een PTZ (Palliatief Terminale Zorg) – PGB dient u nog een terminaal verklaring op te sturen opgesteld door de huisarts of door de behandelend specialist".

Medewerker Verpleeg Collectief:  "Maar mevrouw ik vertel u toch net dat deze heer vorige week al is overleden…."

C.I.Z. medewerkster: "Zonder deze verklaring kan de aanvraag niet in behandeling worden genomen".

De huisarts wordt vervolgens verzocht postuum de terminaalverklaring op te stellen. Na drie weken komt de aanvraag afgekeurd terug. De huisarts heeft de terminaalverklaring wel opgesteld, maar de opmerking dat de heer minder dan 3 maanden te leven heeft, staat er niet op vermeld. De verklaring wordt aangepast en opnieuw verzonden, nog meer vertraging. Bellen naar het C.I.Z. is zinloos aangezien men steeds met een andere medewerker van het callcenter spreekt en er geen vast aanspreekpunt of behandelaar is.

Het controleren van formulieren

De S.V.B. (Sociale Verzekeringsbank) controleert zorgovereenkomsten tussen zorgvrager en zorgverlener. Voor professionele zorgverlening is het uurtarief vastgesteld op maximaal € 63,- per uur. Een zorgverlener en een cliënt die een tarief van € 30,- per uur overeenkomen zitten dus ver onder dit maximale uurtarief. Deze tarieven in de overeenkomsten worden ter goedkeuring voorgelegd aan het zorgkantoor.
Deze handeling om vast te stellen dat een uurtarief van € 30,- lager is dan € 63,-  duurt enkele weken.  

Verder kijken naar de juiste zorg

In Nederland is de ‘normale’ gang van zaken als thuis wonen niet meer goed zelfstandig gaat:

• Inschakelen van de huisarts, overleg met de huisarts.
• De huisarts raadt reguliere thuiszorg aan, deze wordt ingezet.
• Te beginnen met elke ochtend een zorgmoment, later eventueel uitgebreid naar zorgmoment in de avond erbij.
   

Zorgmomenten worden verleend door de wijkverpleegkundige in een zogenaamde 'zorgroute'. Helaas is er voor de individuele zorgvrager weinig tijd. Dit heeft een aantal redenen. De tijd die per cliënt benodigd zal zijn is moeilijk in te schatten is. Veel cliënten hebben ochtendzorg nodig, waardoor er sprake is van een ‘spitsuur’. Dit houdt in dat zorgvragers soms lang moeten wachten op hun zorg, niet weten hoe laat de zorgverlener komt en de zorgverlener haast heeft. Haast hebben is iets dat niet werkt bij ouderen of dementerende cliënten. Een dementerende cliënt heeft vaak geen ziekte – inzicht, noch begrijpt deze cliënt wat de zorgverlener van hem of haar wil. Deze cliënt is vaak enkel nog op gevoelsniveau te benaderen wat aandacht, tijd en rust kost. Deze thuiszorg kan particulier wel worden geboden.

Indien de reguliere zorg te kort schiet doordat er meer zorg en aandacht nodig is wordt er snel geopteerd voor een verpleeginstelling.

Ook hier wordt helaas niet verder gedacht, via particuliere thuiszorg is er veel mogelijk.

​Meer informatie ontvangen over de mogelijkheden van particuliere thuiszorg klik hier