Een charmante, verzorgde dame laat mij zelf binnen in haar appartement. Je zou het niet zeggen, maar mevrouw Kluytmans is 92 jaar.
Sinds het overlijden van haar echtgenoot woont mevrouw zelfstandig in een appartement in het centrum van haar dorp. Mevrouw Kluytmans heeft altijd gewerkt als kinderarts bij het consultatiebureau, een uitzondering in haar tijd.
 

“Mijn vader heeft me de kans gegeven om me te ontwikkelen. Als een van de weinige meisjes in mijn klas ging ik studeren in Utrecht. Natuurlijk niet zelfstandig op kamers zoals tegenwoordig, maar bij een hospita in huis.
Tijdens mijn studie ontmoette ik mijn toekomstige man. Inmiddels is hij er al 8 jaar niet meer. We hadden graag zelf kinderen gehad, maar dat bleek niet mogelijk. In ieder geval toen niet, tegenwoordig kan er veel meer natuurlijk”.
 

Mevrouw Kluytmans heeft veel sociale contacten in haar appartement, maar merkt wel dat met haar, de medebewoners ook ouder worden.  
 

“Toen ik in mijn huidige appartement kwam wonen redde ik me nog uitstekend alleen. Ik had veel contact met de buurvrouw die zelf ook op leeftijd is. In de loop der jaren is mijn zicht erg achteruit gegaan. Doordat ik lijd aan Macula Degeneratie gaan mijn ogen steeds verder achteruit en lukt het me niet meer zelf boodschappen te doen bijvoorbeeld.
Na een ongelukkige val vorig jaar op straat brak ik mijn heup en werd ik naar het ziekenhuis gebracht. Eenmaal geopereerd wilde ik zo snel mogelijk weer naar huis. Niks te nadele van het verzorgend personeel in het ziekenhuis, ze waren allemaal erg aardig en verzorgend, maar je bent je privacy kwijt en je draait mee in het ritme van de verzorging. Er werd mij plek aangeboden in een revalidatiecentrum, maar ik wilde het liefste naar huis.”

“Door een goede vriendin werd ik gewezen op particuliere thuiszorg van het Verpleeg Collectief. Zij konden langere uren zorg achter elkaar verlenen met een vast team van zorgverleners. Op tijden die ik graag wilde”

 

De transferverpleegkundige in het ziekenhuis had al een plek in het revalidatiecentrum voor me geregeld,
maar ik heb haar hartelijk bedankt.

Mevrouw Kluytmans nam contact op met het Verpleeg Collectief en de zorg was de dag erna geregeld.  
 

Na de laatste visiteronde van de arts in het ziekenhuis werd ik ontslagen en mocht ik naar huis. Heerlijk vond ik dat!

De verpleegkundigen van het Verpleeg Collectief hebben mij thuis geholpen te revalideren. Elke dag heb ik met hen samen geoefend en mijn heup is hersteld. Vanwege mijn slechte zicht en toch wel beperkte mobiliteit heb ik ze gevraagd te blijven komen en voor mij is dat een uitkomst. Naast de extra paar handen en benen die ik daardoor heb, heb ik ze allen goed leren kennen en is het erg gezellig met de dames van het vaste zorgteam.
Ze zijn allemaal anders en brengen hun eigen verhaal mee, waardoor mijn wereld weer een stukje groter is geworden. Ze helpen me ’s morgens met opstaan, we doen samen boodschappen en we koken samen."

Ook als ik plots meer hulp of begeleiding nodig heb naar het ziekenhuis of een bezoek wil brengen aan mijn broer in Haarlem dan kan dat. Die flexibiliteit is erg prettig natuurlijk.

Net als mevrouw Kluytmans kiezen steeds meer ouderen voor de inzet van particuliere thuiszorg. Particuliere thuiszorg biedt 24 uurs verpleeghuis vervangende verzorging thuis, maar verleent ook zorg in blokken van 4 uur aaneengesloten. De particuliere thuiszorg wordt geheel of gedeeltelijk bekostigd vanuit het PersoonsGebonden Budget ( P.G.B.)

Meer weten over de mogelijkheden van particuliere thuiszorg?